فرآیند توسعه و جهت سورفاکتانتها

اولین کاربرد ازسورفاکتانتهامی توان به دوران باستان ردیابی کرد ، مانند صابون روغن زیتون که توسط مصریان باستان در حمام استفاده می شود ، اما تا اواسط قرن نوزدهم مردم شروع به مطالعه و تولید سورفاکتانت های مدرن مانند صابون ، سولفات نفتی و غیره نمی کردند.

در سال 1916 ، شیمیدان آلمانی ، فریتز هابر ترکیبی از آمونیاک و محصولات پتروشیمی به نام "A-Agent" را اختراع کرد. این مخلوط را می توان برای ساخت صابون و مواد شوینده استفاده کرد ، اما حاوی غلظت زیادی از گازهای سمی است و خطرناک است ، بنابراین محققان شروع به جستجوی گزینه های ایمن تر و مؤثرتر کردند.

در سال 1927 ، شیمیدان آمریکایی اکو وینفیلد و هابر برای اختراع جدید همکاری کردندسورفاکتانتکه از مواد شیمیایی اتوکسیله شده برای جایگزینی گازهای سمی استفاده می کند ، که بی خطر و مؤثرتر است. این یک نقطه عطف در سورفاکتانت ها است که باعث استفاده از سورفاکتانت ها در زمینه های صنعتی و مصرف کننده شده است.

پس از دهه 1920 ، تحقیقات در مورد مواد شوینده های مصنوعی پیشرفت بزرگی را انجام داد و افراد سورفاکتانت های جدیدی مانند سدیم آلکیل بنزن سولفونات ، آلکیل سولفونات و غیره را کشف کردند که بسیار مؤثر و به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند.

در دهه 1960 ، به دلیل افزایش برجستگی آلودگی محیط زیست ، مردم شروع به مطالعه و توسعه سورفاکتانت های سازگار با محیط زیست ، مانند سورفکتانتهای غیر یونی ، سورفاکتانتهای زیست تخریب پذیر و غیره کردند. به حفاظت از محیط زیست ، و از تک تا چند منظوره. جهت توسعه سورفاکتانت ها در جنبه های زیر منعکس می شود: ① بازگشت به طبیعت. chem مواد شیمیایی مضر را جایگزین کنید. ③ در دمای اتاق شستشو و استفاده کنید. ④ می تواند در آب سخت و بدون افزودنی استفاده شود. surfactants سازگار با محیط زیست که می توانند به طور موثری مایع ، فاضلاب ، گرد و غبار و غیره را به طور مؤثر درمان کنند. ⑥ سورفاکتانت هایی که می توانند به طور مؤثر میزان استفاده از مواد معدنی ، سوخت ها و تولید را بهبود بخشند. surfactants چند منظوره ؛ surfactants تهیه شده بر اساس مهندسی زیستی با استفاده از زباله های صنعتی یا شهری. surfactants با راندمان بالا که از فناوری ترکیبی برای تولید اثرات هم افزایی استفاده می کنند.